Italie

Dinsdag vertrokken we even na tweeen met de bus naar Courmayeur in Italie. Als ik rechtop in mijn stoel ging zitten was er nog ongeveer 4cm ruimte tussen mijn knieen en de stoel voor me, anderen moesten scheef gaan zitten om uberhaupt tussen de stoelen te passen. Ik snap nu ook waarom de plaatsen in zo'n touringcar naar de wintersport vaak 'royal class' genoemd worden. Gelukkig duurde deze busreis maar 6 uur ;-).

De volgende ochtend moesten we om 9 bij de sporthal zijn waar de conferentie gehouden werd. Een groot deel van de conferentie vond plaats op een ijshockey veld. Na het eerste deel begreep ik dat onder het doek dat ze op de grond hadden gelegd, het veld nog bevroren was. Dat verklaarde waarschijnlijk waarom iedereen van die koude voeten had... De conferentie zelf was wel erg interessant. Belangrijke mensen zoals Eric Schmidt en Marissa Mayer vertelden over de belangrijkste dingen die Google het komende jaar wil gaan doen.

's Middags was Joe Simpson uitgenodigd om zijn verhaal te vertellen over hoe hij zijn been brak in de bergen, op zo'n 7km hoogte ver van de bewoonde wereld. Zijn vriend die hem hielp om af te dalen moest op een gegeven moment het touw waaraan hij (Joe) hing doorsnijden. Hoe het verder gaat zal ik niet verklappen voor de mensen die het boek (Touching the Void) nog willen lezen of de film nog willen zien. Het was in ieder zeer mooi verteld en best emotioneel maar ook met een paar goede grappen.

Daarna hadden we een soort teambuildingsessie waarin we in groepjes van 6 steeds als team een beslissing moesten nemen in een bergklimscenario. Na iedere beslissing lieten ze steeds een mogelijk gevolg van je keuze zien aan de hand van beeldmateriaal dat gemaakt was tijdens echt bergtochten. Dit werd gepresenteerd door iemand die op zijn 21ste al de Mount Everest had beklommen. 's Avonds was er eten en feest.

Na een uur of 5 slaap gingen we skispullen huren en de piste op. Omdat iedereen verspreid zat over verschillende hotels was ik bij het huren geen bekenden tegengekomen maar op de piste kwam ik eerst Jo (op snowboard) en later Mark (op skies) tegen die bij Google in Dublin werken en ben de dag met hun opgstrokken. De zon scheen, de sneeuw was op de meeste plekken goed en het gezelschap was erg gezellig dus dit was een erg mooie dag op de piste.

Daarna ging ik weer terug naar het hotel waar de bus terug naar Zurich me om 7 uur op zou halen. Ik hoopte voor die tijd nog wat te eten maar het bleek dat alle plekken in de buurt van het hotel waar je iets kon eten pas om 7 uur open gingen :-(. De bus had om 22:00 nog wel een stop Lausanne waar ook een soort supermarkt was waar we gelukkig nog wat te eten konden kopen. Om 2:00 waren we weer terug bij Google in Zurich waar het ook gesneeuwd bleek te hebben.

Onderweg naar huis vond ik nog iemand die van zijn fiets was gevallen en in de sneeuw lag te slapen. Ik heb hem maar wakker gemaakt, mijn laatste beetje water gegeven en opweg naar zijn huis begeleid. Uiteindelijk lag ik om 3:00 in mijn nest.

Ik heb mijn werkdag maar 3 uur opgeschoven om een goede 8 uur slaap te hebben. Vanmorgen (en nu nog steeds) had ik ongeveer overal spierpijn. En ik heb vanmiddag het huurcontract getekend, aanstaande donderdag mag ik er in! Hopelijk kan ik morgen of volgende week regelen dat er dat weekend wat spullen in komen zodat ik er ook echt kan slapen enzo.